Atomatic en Koko Mojo Records zijn “min of meer” zelfstandige divisies van het bvba Rockstar Records Limited. Het Rockstar Records label werd opgericht in 1979 en is gevestigd in de UK in het Spindrift Records House in Clacton-on-Sea in het graafschap Essex. De zetel van KM Records is gevestigd in de tweede grootste stad van Ierland, Cork. Lang voordat de markt overspoeld werd met goedkope copycat-releases van lage kwaliteit, stond Rockstar Records samen met ACE Records en Bear Family Records bekend om hun heruitgaven van hoge kwaliteit en hun “KILLER-NO-FILLER” ideologie. RR slaagde waar grote labels faalden, door de muziekfans te voorzien van zowel uitgegeven als niet-uitgegeven muziek van klassieke R'n'R-artiesten.

Het doel van Koko Mojo Records is heel simpel: onder de noemer Blues/R&B dansbare muziek uit de jaren 1950 uitbrengen. Hun cd-compilaties zijn samengesteld door ervaren dj's en hun belangrijkste doel is om je te laten dansen “From Argentina via Los Angeles to Ireland, from Blues to Hillbilly and Rockabilly...”. Er dient hierbij opgemerkt te worden, dat er een verschil is tussen de originele, traditionele r&b (een term die uit de jaren voor WOII stamt en die staat voor stevige, rauwe muziek, die zich meer richt op jazz, gospel en blues) en de hedendaagse, moderne r&b (een muziekgenre dat er wel wat van wegheeft en dat een combinatie is van soul, funk en hiphop). Moderne r&b werd populair na het discotijdperk van de jaren tachtig.

De huis DJ, die heelwat cd’s voor KM compileerde is Victor Mac, beter bekend als “Little” Victor, The Beale Street Blues Bopper en ook DJ “Mojo” Man. Mac is een Italiaans-Amerikaanse blues en roots zanger, gitarist en mondharmonicaspeler. Daarnaast ook vinyl verzamelaar, musicoloog, entertainer, dj, songwriter en producent. Hij is vooral bekend door zijn samenwerking met Louisiana Red op de albums ‘Back to the Black Bayou’ (2009) en ‘Memphis Mojo’ (2011).

In 2018 bracht Victor ‘Deluxe Lo-Fi’ uit. Het album werd opgenomen in een periode van acht jaar met verschillende muzikanten, waaronder de Downhome Kings, Kim Wilson, Big Jon Atkinson, Rusty Zinn, Carl Sonny Leyland, Steve Lucky en Harpdog Brown.​ Het werd in hetzelfde jaar in het VK door The Blues Lounge verkozen tot "Album of the Year" en ook in Scandinavië door het tijdschrift Blues News.

RHYTHM & WESTERN VOL.3 – I’M MOVING ON          

In de reeks ‘Rhythm & Western’ presenteert de ”Mojo Man” met KMCD143 al  ‘Vol.6: I’m Moving On’. Victor Mac vond 28 songs, met opnieuw de focus op zwarte artiesten die Country & Western muziek brengen van de periode voor de Civil Rights (de burgerrechtenbeweging in de jaren vijftig/zestig) en van voor artiesten als Charlie Pride en Linda Martell, die het mogelijk maakten om voor een groot blank publiek om als Afro-Amerikaanse artiesten in de late sixties dit soort muziek te brengen. Ook in die periode werd de term “Race Music” of “Seoia” vervangen door “R&B”, een genre dat net door zwarte artiesten gepromoot werd. De meeste van de gekozennummers zijn “klassieke” C&W songs, die heruitgegeven werden als R&B. Op dit nieuwe deel openen Mickey & Sylvia (een R&B duo samengesteld door Mickey Baker en Sylvia Vanderpool) de rij met “I’m So Glad” en, dat zijn wij ergens ook. King Curtis valt op met zijn “Steel Guitar Rag”, Cecil Gant door zijn “Shotgun Boogie” en Little Richard met zijn gospel-achtige “Joy, Joy, Joy”. Lazy Lester blaast een mooie harmonica intro op “If You Think I Lost You”, de sax is erg knap op Larry Williams’ “You Bug Me Baby” en, wie er van een echte tearjerker houdt moet zeker Brook Benton en zijn “The Same One” of Ivory Joe Hunter’s “A Tear Fell” ontdekken. The Platters zijn er klaar voor op “Blue Christmas”, Sam Cooke doet mee met “Along the Navajo Trail” en Blind Willie Mctell sluit hee ontspannen af met “Pal of Mine”.

 ‘Rhythm & Western Vol.6 – I’m Moving On’ is een compilatiealbum met 28 originele nummers uit de jaren vijftig/zestig, die staan voor typische soms stevige, rauwe r&b. Het album archiveert een deel van de muziekgeschiedenis van zwarte artiesten, die aan de basis ligt van wat nu wereldwijd vele muzikanten aanvuurt om te spelen en die vele muziekliefhebbers boeit…” (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans